Şanlıurfa merkez ilçesine 91 km uzaklıkta olan ilçenin 2016 nüfus sayımına göre toplam nüfusu 189.174 kişidir. İlçenin doğusunda Kızıltepe, kuzeydoğusunda Derik, Mazıdağı (Mardin), kuzeyinde Çınar, Diyarbakır, batısında Şanlıurfa, kuzeybatısında Siverek, güneyde Ceylanpınar, güneybatısında Harran yer almaktadır. İlçe 5.498 km²’lik yüzölçümüne sahip olup, idari yapı olarak; 1 belediye ve 144 mahalleden oluşur. Viranşehir-Şanlıurfa Karayolunun 6. km’sinden kuzeye sapılarak 16 km’lik asfalt yol ile Eyyubnebi Köyüne ulaşılır. Burada; Hz. Eyyub Peygamberin, eşi Hz. Rahime’nin ve Hz. Elyasa Peygamberin türbeleri bulunmaktadır. Viranşehir ekonomisinin temelini tarım ve hayvancılık oluşturmaktadır. Viranşehir’in geniş ve verimli bir ovaya sahip olması, tarım sektörünü geliştirmiş ve Karacadağ eteklerinde bulunan verimli meralar ise hayvancılığın gelişmesini sağlayarak ilçenin geçim kaynağını tarım ve hayvancılığa yöneltmiştir. Hurri-Mitanni, Hitit, Asur, Med-Pers ve Keldani hâkimiyetlerini gören ilçe, MÖ 331’de Makedonya imparatorluğuna, MÖ 163’te de Roma idaresine girmiştir. Bizans İmparatorluğunun ilk dönemlerinde Tella (Tepe) olarak tanınıyordu, sonra İmparator Konstantin tarafından bazı şehirlerin adları değiştirildi. İlçeye de Konstantina adı verildi. 640 yılında Şam ordusu tarafından fethedilmiş ve Tell-Muzin adını almıştır. Sonraki dönemlerde yine Araplar tarafından Tell-Mavzen ve Tell-Mavzelath isimleri de kullanılmıştır. 660 yılında Emeviler, 750 de Hamdaniler ve Abbasiler arasında el değiştiren Viranşehir, Türkmenler tarafından son kez kurulmuş ve Ören şehir adını almıştır. Ancak 1258’de Hülagu ve 1400 yılında da Timur tarafından yağma ve tahrip edilen yöre 1517 yılında Osmanlı topraklarına katılarak, 1792’den sonra Mardin’e, 1924 yılında da Urfa’ya bağlanarak ilçe haline getirilmiştir.